Երաժշտական և մանկավարժական ավանդույթների շարունակականություն. Կ. Ս. Սարաջև - Յ. Հ. Դավթյան

Ամփոփում

Հոդվածում զուգահեռներ են անցկացվում ուսուցչի՝ Կ. Սարաջևի և նրա ուսանող՝ Յ. Դավթյանի գործունեության միջև, ցույց տալու կապը ժամանակների և ավանդույթների միչև: Տրվում է Կոնստանտին Սողոմոնի Սարաջևի ստեղծագործության համառոտ ակնարկ, նրա դիրիժորական գործունեությանը, ներկայացվում են նրա մանկավարժական գործունեության որոշ հայեցակետեր: Սարաջևի դասախոսական գործունեությունն սկսվում է Մոսկվայի կոնսերվատորիայից, այնուհետեւ շարունակվում Հայաստանում: Նրա դասարանում սովորել են Բ. Խայկինը, Մ. Պավերմանը, Լ. Գինզբուրգը, Ս. Սախարովը, Ա. Քաթանյանը, Գ. Բուդաղյանը, Հ. Ոսկանյանը, Յ. Դավթյանը և շատ ուրիշներ: Հայաստանի ժողովըրդական արտիստ, դիրիժոր, պրոֆեսոր Յուրի Դավթյանի ստեղծագործության օրինակով բացահայտվում է երաժշտամանկավարժական ավանդույթների շարունակականությունը: Յուրի Դավթյանը ղեկավարել է Խորհրդային Միության ամենահեղինակավոր՝ Մեծ և Մարիինյան թատրոնների, Սարատովի օպերայի և բալետի թատրոնի նվագախմբերը: Նա երկար տարիներ եղել է Ա. Սպենդիարյանի անվան օպերայի և բալետի ազգային ակադեմիական թատրոնի նվագախմբի դիրիժորը (1953-2000 թթ.), ղեկավարել է Հայաստանի պետական ռադիոյի և հեռուստատեսության (1966-1994 թթ.) սիմֆոնիկ և Հակոբ Պարոնյանի անվան երաժշտական կոմեդիայի պետական թատրոնի (2007-2020 թթ.) նվագախմբերը: Յ. Դավթյանը համերգներով հանդես է եկել Ռումինիայում, Հունգարիայում, Ֆրանսիայում, ԱՄՆ-ում, Իսպանիայում երաժշտամանկավարժական ավանդույթների կրողն է: Սարաջևյան ավանդույթների հիման վրա նա մշակել է իր կատարողական սկզբունքներն ու դասավանդման մեթոդաբանությունը, դիրիժորական արվեստի XX և XXI դարերի մշակույթը, հմտությունները, սերմանելով իր ուսանողների մեջ: